ارتباط هوش اخلاقی و خشم در پرستاران بخش‫های اورژانس بیمارستان‫های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کاشان

زمینه و هدف: خشم یک عامل تنش زای درونی است که با سلامتی ارتباط دارد. هوش اخلاقی از جمله عواملی است که می‫تواند روی سلامت روانشناختی و کنترل خشم تاثیر بگذارد. لذا هدف این مطالعه تعیین ارتباط هوش اخلاقی و میزان خشم در پرستاران بخش‫های اورژانس بیمارستان‫های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کاشان بود. روش کار: این مطالعه توصیفی همبستگی روی 261 پرستار شاغل در بخش‫های اورژانس بیمارستان‫های شهر کاشان که به روش سرشماری انتخاب شدند، انجام گرفت. جهت اندازه گیری هوش اخلاقی از پرسشنامه لنیک و کایل و برای اندازه‫گیری خشم از پرسشنامه باس و پری استفاده گردید. داده ها از طریق نرم افزار آماری SPSS-24 و با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون های ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چند متغیره) تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بر اساس یافته های این مطالعه، میانگین نمرات هوش اخلاقی و خشم شرکت کنندگان در مطالعه به ترتیب، 8/08 ±73/06 و 12/37± 39/18 بود. آزمون همبستگی اسپیرمن نشان داد که بین هوش اخلاقی و خشم شرکت‫کنندگان در مطالعه، رابطه منفی معنی‫داری وجود داشت (0/001<p). نتیجه گیری: طبق یافته های این مطالعه، با افزایش هوش اخلاقی، میزان خشم پرستاران کاهش می‫یابد. با توجه به اینکه هوش اخلاقی نوعی توانایی اکتسابی است؛ می‫توان با ارتقای آن در بین پرستاران، میزان خشم را در آنها کاهش داد.